AKTUALNOŚCI

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 12, styczeń 2018 14:48

Najnowsze wiersze lokalnych poetów

 

  Chwile wytchnienia

Chwile wytchnienia błogosławione,

 po dniu ciężkim, pełnym pracy, znoju,

 stopy  tak bolą zmęczone,

 usiądę wreszcie w spokoju.

 Dziękuję ci dniu za doświadczenia,

 chwile co stać się miały już się stały,

 przeżytych spraw zostały wspomnienia,

 w pliku pamięci swój ślad zapisały.

 I jeszcze mały rachunek sumienia,

 co też tam mam na swą obronę,

 z dobrem czy złem szłam, czy moje dążenia

 w dobrą czy złą zdążały stronę?

 Oddech, modlitwa, westchnienie,

 już tylko przede mną sen błogi,

 dzień staje się wspomnieniem

 i tylko czemu tak… bolą nogi…

 

                                     Krystyna Głodek

 

 

 

      Czerwone serce

 W sercu czerwona krew pulsuje,

 dusza ku niebu wciąż się wyrywa,

 duch nasz nad ciałem przecież panuje,

 choć w walce ze złem często przegrywa.

 Człowiek się pyszni, o wszystko stara,

 w trudzie i znoju za szczęściem goni,

 gdzieś zagubiona jego wiara,

 ugrzązł w pokusy lepkiej toni.

 Wybiera mocą wolnej woli

 własne spraw ludzkich rozwiązania,

 potem żałuje, potem go boli,

 życie przerosło oczekiwania.

 W krzywym zwierciadle świat się odbija,

 błędnych zapisów podświadomości

 i tak nam życie na błędach mija

 a przecież  z Bogiem byłoby prościej.

 W sercu czerwona krew pulsuje,

 w nim jest ukryta do nieba brama,

 gdy swoje serce Bogu daruję

 to niech On działa a nie ja sama.

 

                                       Krystyna Głodek

 

     Dotyk anioła

Jaka to cisza błoga, jaka cisza Boże

być musi by usłyszeć Ciebie,

już dzień się budzi, wstają ranne zorze,

szelest anielskich skrzydeł słychać jakby w niebie.

Dotyk tej chwili duszę ukaja,

obmywa wnętrze niby deszcz wiosenny,

w ciszy się mocniej dusza z ciałem spaja,

tworząc postać nową, nowy kryształ cenny.

Dotyk anioła, skrzydeł muśnięcie,

wprost z nieba podmuch subtelny,

duszy mej czułe, lekkie dotknięcie,

w ciszy mi dany znak czytelny.

Sny już odeszły w szarej poświacie,

w niej jakby w źródle życia się pławię

gdy o porannej pierwszej herbacie

świat mój wokoło błogosławię.

W brzasku porannym dotyk anioła

co od początku ze mną wędruje,

może ten wiersz w nim uśmiech wywoła,

a może on ten wiersz mi dyktuje…

Zanim mnie porwie dzień, który wstanie,

smakuję bezruch, ciszę dokoła,

szept delikatny w tym błogostanie,

podmuch subtelny, dotyk anioła.

                                           Krystyna Głodek

     

          Kotwica 

W życia mojego oceanie

Gdy już ginęłam w odmętach

Spotkałam znowu Ciebie Panie

Na ostrych losowych zakrętach

Z serca Twojego promienie

Dotknęły serca twardego

Drgnęło w głębi sumienie

Przebiło skorupę ego

Z serca kotwicę rzuciłeś

Spoczęła w mym sercu na dnie

I choć w nim zawsze byłeś

Teraz Cię czuję dokładnie

Targają mną czasem sztormy

Miotają mną po życia fali

Lecz ja mam w swym sercu kotwicę

Którą Ty trzymasz bezpiecznie z oddali

Jestem  więc taka łódką małą

Wśród innych łodzi na morzu

Zakotwiczona wiarą swoją całą

W miłości bożej przestworzu.

                               Krystyna Głodek

 

 

               Psalm nowy

 

Zabłysła nad  Betlejem  gwiazda na niebie,

lat temu przeszło dwa tysiące,

Ty Boże wtedy dałeś nam Siebie,

zza chmur wyjrzało nam słońce.

W swym ziemskim ciele zamknąłeś Boże

swą wszechmoc i odkupienie,

to się z miłości stać tylko może,

z miłości ponad zrozumienie.

Pokój na ziemi i pokój w sercach,

bo Bóg na ziemię zstępuje,

ten  co nas zbawi i co nas kocha,

ten  co nad wszystko miłuje.

W maleńkim ciele Boży Duch zamknięty

o Nim proroctwa przez lata,

przyszedł na świat ten Boży Syn Święty

zwyciężyć zło tego świata.

Śpiewaj wiec  ziemio,  śpiewaj psalm nowy,

niechaj usłyszą nas w niebie,

niech wszyscy ludzie pochylą głowy,

Bóg ofiaruje nam Siebie.

Krystyna Głodek